امر به معروف؛ اجتماعی‌ترین قانون اسلام 

هدف اسلام رشد دادن جمعی افراد به سمت حکومت توحیدی است. زمانی که خداوند انسان را خلق کرد به او گفت که من از روح خودم در تو دمیدم. پس خداوند که حی‌القیوم است، می‌خواهد انسان‌ها نیز مانند خودش حی‌القیوم باشند. در واقع انسان موجودی الهی است و باید به سوی او حرکت کند؛ همچنین انسان‌ها از آنجا که در یک جامعه و به صورت مشترک زندگی می‌کنند، باید در فضایی زیست کنند که روح خدایی بر آن حاکم است؛ بنابراین امر به معروف و نهی از منکر باید در جامعه، ساری و جاری باشد مخصوصا که اخلالگری به نام شیطان وجود دارد که می‌خواهد افراد را از راه راست منحرف کند و اراده‌های انسان‌ها را تغییر دهد.

این یک واقعیت است که در هر جامعه‌ای انسان‌هایی هستند که می‌خواهند با تبهکاری به اهداف‌شان برسند؛ همان کسانی که امنیت و سلامت را از جامعه می‌گیرند؛ بنابراین باید این قبیل افراد را با روش‌های مختلف از جامعه جدا کرد. البته نظر اسلام، رشد دادن و متعالی کردن این افراد است تا اراده‌های‌شان به سمت اهداف مثبت حرکت کند، اما آنگاه که برخی افراد هیچ چیزی را نمی‌پذیرند و برای احیای خود تلاش نمی‌کنند، باید از جامعه حذف شوند. 

مایکل کوک، یک غرب‌شناس و اسلام‌شناس است که یک حادثه مسیر زندگی او را به کلی تغییر داده است. او در یکی از خیابان‌های شیکاگو مرد مسلحی را می‌بیند که قصد تعرض به زنی را داشت، ولی ناگهان مردی دیگر از راه می‌رسد و با او جدال می‌کند و زن را نجات می‌دهد؛ هرچند که خودش مصدوم می‌شود. مایکل کوک پس از مدتی با این مرد صحبت می‌کند تا چرایی رفتارش را بپرسد که مرد توضیح می‌دهد مسلمان است و امر به معروف و نهی از منکر وظیفه اوست حتی اگر در این راه جانش را از دست بدهد. این‌چنین می‌شود که مایکل کوک به مدت ۱۲ سال به مطالعه پیرامون اسلام می‌پردازد و در نهایت به نقطه‌ای می‌رسد که می‌گوید امام خمینی و شاگردان او از همه بهتر به احیا و ترویج امر به معروف و نهی از منکر، نظر و عمل دارند. این موضوع نشان می‌دهد که چرا از دیدگاه اسلام، امر به معروف و نهی از منکر حتی از نماز خواندن مهم‌تر و واجب‌تر است. 

البته در ماجرای امر به معروف و نهی از منکر این سوال مطرح است که چطور عمل کنیم تا بر مخاطبان خود بیشتر اثر بگذاریم که پرسش مهمی است. در واقع مخاطبان ما از نظر سنی، جنسی، جایگاه اجتماعی و حتی اقلیم و سنت‌ها و آداب و رسوم با یکدیگر متفاوت هستند بنابراین نمی‌توان با همه آن‌ها به یک شیوه سخن گفت و رفتار کرد. پس بزرگان ما باید الگو‌های درست و متناسب را طراحی کنند و زمینه‌ای را فراهم آورند تا همه افراد نسبت به خطرات دنیا و آخرت آگاه شوند.